อุตตริมนุสสธรรมของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) ตอน สมเด็จติดแร้ว

สมเด็จติดแร้ว

เล่ากันว่าคราวหนึ่ง เจ้าประคุณสมเด็จได้รับนิมนต์ไปในงานบ้านแห่งหนึ่งที่จังหวัดสมุทรสงคราม บ้านนั้นอยู่ในคลองแควอ้อม ในระหว่างทางท่านได้แวะขึ้นบกไปตามลำพังองค์เดียว ไปพบนกกระสาตัวหนึ่งติดแร้วอยู่ ท่านจึงจับนกกระสาปล่อยไป แล้วเอาเท้าของท่านสอดเข้าไปในแร้วให้แร้วรูดติดเท้าของท่าน แล้วก็นั่งอยู่ตรงนั้น คนในเรือตามขึ้นไปพบท่านติดแร้วอยู่ จึงจะปลดแร้วออก ท่านร้องห้ามว่า

“อย่า อย่าเพิ่งแก้ เพราะขรัวโตยังต้องโทษอยู่ ต้องให้เจ้าของนกเขาอนุญาตก่อนจ้ะ...”

ครั้นเจ้าของแร้วมาถึง ท่านก็เล่าให้ฟังว่าท่านปล่อยนกกระสาไปแล้ว ขอให้กรวดน้ำทำทานแก่ท่าน แล้วท่านก็ยถาสัพพี แล้วเดินทางไปยังบ้านเจ้าของงาน

เรื่องนี้ท่านคงจะแลเห็นว่านกกระสาติดแร้วอยู่ ท่านจึงแวะขึ้นไปปล่อยนกกระสาเสีย ท่านคงเอาอย่างเรื่องที่พระพุทธเจ้าเข้าป่าไปปล่อยเนื้อออก แล้วประทับรอนายพราน เจ้าของแร้ว เมื่อนายพรานมาจะเงื้อธนูยิงท่าน ก็เงื้อค้างอยู่กับที่เคลื่อนไหวไม่ได้ ลูกชายนายพรานมาพบเข้าก็จะยิงพระพุทธเจ้า ก็ง้างสายธนูค้างอยู่ เมียนายพรานมาพบเข้าร้องว่า “อย่ายิง พ่อของข้านะ” ในที่สุดพระพุทธเจ้าก็เทศนาสั่งสอนพ่อลูกนายพรานนั้นให้ลุโสดาบัน

(โปรดติดตามต่อไป)