ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วย
วันหนึ่งพระภิกษุสององค์เกิดการทะเลาะกันอย่างรุนแรง
องค์หนึ่งว่า “พ่อไม่กลัวมึง...” อีกองค์หนึ่งก็พูดอย่างโทสะแรงกล้าว่า
“พ่อไม่กลัวมึง...” ต่างก็ตะโกนท้าทายกัน ลืมตัวว่าอยู่ในสมณเพศด้วยโทสะหน้ามืด สมเด็จฯ ท่านได้ยินเสียงดัง
โผล่หน้าต่างออกมาฟังแล้วก็ลงมาจากกุฏิ ในมือท่านถือดอกไม้ธูปเทียน
เข้าไปหาพระภิกษุสองรูปนั้น นั่งลงต่อหน้าพระทั้งสองรูปนั่น ยกมือขึ้นประนม
แล้วกล่าวว่า
“พ่อเจ้าประคู้น
ผมขอฝากตัวกับพ่อด้วย ผมเห็นแล้วว่าเจ้าประคุณเก่งจริงๆ นึกว่าเอ็นดูผมเถิดฯ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น