พระธรรมไตรโลก (รอด)
ต่อมาใน พ.ศ. ๒๓๙๗
นั้น พระธรรมไตรโลกฯ วัดท้ายตลาดไปเทศน์ในวัง
ขึ้นธรรมาสน์เทศน์เอาอย่างพระธรรมกิตติ ว่านะโมจบแล้ว เทศน์ว่า “พระธรรมทั้ง
๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ มหาบพิตรก็ทรงทราบแจ่มแจ้งอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเทศน์อีก
เอวังก็มี ด้วยประการฉะนี้”
พระจอมเกล้าฯ
ทรงพระพิโรธทันที ตรัสว่า “เหมือนขรัวโตหรือ จะมาเอาอย่าง
ยกให้แต่ขรัวโตองค์เดียวเท่านั้น” เมื่อกลับวัดแล้ว
ได้มีหนังสือกราบทูลฎีกาขอพระราชอภัยโทษยืดยาวว่า
“อาตมภาพพระธรรมไตรโลก
ขอพระราชทานทำคำสารภาพผิดถวายในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวแต่โดยความสัตย์จริง
ด้วยอาตมภาพถวายพระธรรมเทศนาจบเร็วนัก ทำให้เสียกิริยาไป
ไม่สมกับที่ทรงพระราชศรัทธาจะทรงบำเพ็ญพระราชกุศลอุทิศถวายในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ
กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรสนั้น ด้วยรับพระราชทานเรียงความมาน้อยแต่เพียงนั้น
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น